۱۳۹۴ آبان ۹, شنبه

صد آمد اما نود پیش ما نیست!


1.            در طول سالیان گذشته همواره یکی از دغدغه­های اصلی مردم کردستان رفع محرومیت، ایجاد اشتغال و در یک معنای کلی دستیابی به توسعه بوده است. منطقه­ی آزاد تجاری بانه و مریوان یا «ماد» که خبر تصویب لایحه­ی آن در دولت و شورای عالی مناطق آزاد تجاری در روزهای گذشته منتشر گشته، موجب شده است بسیاری از مردم و فعالان سیاسی و اقتصادی، امیدوارانه و خوش­بینانه به آینده چشم بدوزند و چنان که در مجلس نیز نگاه مثبت نسبت به آن وجود داشته باشد و از فیلتر شورای نگهبان بگذرد ممکن است از این رهگذر بخشی از رنج­ها، مشکلات و گرفتاری­های مردم کاهش یابد و زندگی بهتری نصیب­شان شود.
واقعیت این است - در چارچوب گفتمان مسلط بر مباحث توسعه در ایران و کردستان تصویب این لایحه نقطه­ی عطف به حساب می­آید و می­تواند در جهت دسترسی به اهدافی که ترسیم شده است مؤثر و مفید واقع شود. به همین دلیل است که تقریباً تمامی مسئولین استانی، فعالان اقتصادی، سیاسی و مدنی و نمایندگان فعلی و قبلی مجلس به نوعی در به­تصویب رساندن این لایحه نقش خود را پررنگ نشان می­دهند.      
2.            همگی ما بارها این مصرع پرمعنا و معروف مولوی را شنیده­ایم: چون که صد آمد، نود هم پیش ماست. یکی از معانی این پند پیشینیان و یکی از پیش­فرض­های بدیهی آن این است که داشتن «صد» حکایت از ضرورت وجود «نود» در نزد ما و تأکید بر ترتیب و توالی پدیده­ها و لزوم فراهم نمودن مقدمات دارد که تا «نود» نباشد «صد» نیز نخواهد آمد و در یک حالت عادی و نرمال ضرورتاً «صد» پس از «نود» خواهد آمد.
حال اگر این معنی از این پند پذیرفته شود آن­گاه این پرسش پیش خواهد آمد که آیا مقدمات و تمهیدات لازم برای ایجاد منطقه­ی آزاد تجاری فراهم گشته است و به گونه­ای نیست که قبل از اینکه «نود» و یا شاید بسیار کمتر از آن را در پیش خود داشته باشیم، اجباراً «صد» را آورده­اند تا احتمالاً در ایام انتخابات «صدا»ها رساتر به گوش مردم برسد. البته می­توان به گونه­ای دیگر نیز این حادثه را تفسیر کرد: این امکان نیز وجود دارد که مدعیان و دست­اندرکاران این نکته­ی بدیهی را درنیافته باشند که «نود» قبل از «صد» می­آید (مانند بسیاری از سد!!هایی که اکنون آشکار گشته است بدون مطالعه، مراحل و عملیات اجرایی آن­ها آغاز گشته و حتی به پایان رسیده است. سد گتوند در خوزستان نمونه­ی خوبی در این زمینه است). با این حال تردیدی نیست ابتدا باید پیش­زمینه­ها و مقدمات لازم برای چنین طرح بزرگی که می­تواند زندگی مردم را هم به صورت منفی و هم مثبت مورد تأثیر قرار دهد و آن را متحول سازد، فراهم آید تا بیشترین بهره را برای کردستان داشته باشد. آیا این کار شده است؟ آمادگی برای اجرای چنین طرحی پیش از هر چیز مستلزم وجود راه­های ارتباطی و سیستم حمل­ونقل مناسب و کارآمد است که سرمایه­گذاران به طور خاص و مردم به طور عام بتوانند در کمال امنیت و آرامش به این منطقه سفر کنند؛ آیا امکانات زیرساختی و زیربنایی برای آمدورفت به این مناطق آماده است؟ آیا با چنین جاده­هایی که در کردستان وجود دارد منطقه­ی آزاد تجاری می­تواند بازدهی لازم را داشته باشد و آیا هزینه­های جانی و مالی بیشتری بر مردم تحمیل نمی­کند؟ احتمالاً چند سال دیگر بزرگراه­ها، کنارگذرها، فرودگاه، سیستم حمل­ونقل ریلی و ... به بهره­برداری خواهند رسید؟ آیا میان بانه و مریوان مسیر ارتباطی وجود دارد؟ واقعیت این است ظاهراً «صد» آمده است اما تمهیدات لازم برای این آمدن اندیشیده نشده است، به عبارت دیگر «صد آمد اما نود پیش ما نیست!».
3.            همه اتفاق نظر دارند که تصویب لایحه­ی ایجاد منطقه­ی آزاد تجاری ماد در شورای عالی مناطق آزاد تجاری خبر خوش و حادثه­ی عظیمی است که در گذشته بی­سابقه بوده است و می­دانیم تا حد زیادی نتیجه­ی رأی معنادار مردم کردستان به روحانی، رایزنی­های طولانی و تلاش­های فراوان فعالان اقتصادی و مدنی، مدیران استان و شخص استاندار است و در نهایت همانند وعده­ی دولت قبلی در مورد فرمانداری ویژه­ی!!؟ سقز نیز بی­مبنا و پوشالی نیست. لذا باید آن را جدی گرفت. برای روشن شدن موضوع این­بار نیز از مولوی مدد می­گیریم و نکته­ای دیگر در این رابطه تذکر داده می­شود؛ مولوی داستان مرغی را تعریف می­کند که اشتری را به مهمانی به خانه­ی خود دعوت می­کند اما به محض اینکه وارد خانه می­شود:
چون به خانه مرغ اشتر پا نهاد           خانه ويران گشت و سقفش اوفتاد
و در نهایت «خانه از مرغ تهی و از  اشتر پُر» می­شود. سعدی نیز می­فرماید:
دوستی با پیل­بانان یا مکن          یا طلب کن خانه­ای در خور پیل                                     
بدیهی است تأسیس منطقه­ی آزاد تجاری در یکی از شهرها یا در مناطقی از استان کردستان نسبت به طرح­هایی که در گذشته اجرا شده است، چنان طرح چشم­گیری است که به دنبال خود تغییرات و دگرگونی­های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی فراوانی خواهد آورد لذا در صورتی که آمادگی پذیرش آن وجود نداشته باشد پیامدهای مثبت و منفی فراوانی را به دنبال خواهد داشت. امروزه در کشورهای توسعه­یافته برای اجرای چنین طرح­هایی، قبل از هر چیز پیامدهای زیست-محیطی، اجتماعی و فرهنگی مورد بررسی قرار می­گیرد. آیا برای ایجاد منطقه­ی آزاد تجاری ماد نیز این تحقیقات انجام پذیرفته است؟ یکی از نگرانی­ها این است که محیط طبیعی بانه و مریوان تحت تأثیر این پروژه تخریب و آلوده گردد؛ به لحاظ اجتماعی نیز این پروژه، پیامدهای فرهنگی و اجتماعی فراوانی از جمله تضاد طبقاتی، رواج فرهنگ مصرف­گرایی، سودپرستی و ... را ممکن است به دنبال داشته باشد و به تدریج کل فرهنگ و سنت­های اصیل، مشاغل بومی و ... را نابود سازد و سقف بیافتد و خانه ویران شود.