1. بالاخره انتظارات مردم جهان به پایان رسید و رامنی در سنتی ستودنی و زیبا به اوباما زنگ زد و پیروزی وی را به همسر، دختران و طرفدارانش تبریک گفت. اوباما نیز با تواضع و بسیار دوستانه در مورد رامنی، خانواده و طرفدارانش سخن گفت. در مورد علت یا علل شکست میت رامنی و پیروزی اوباما و پیامدهای این شکست و پیروزی سخن فراوان است که من به آنها نمی پردازم.
نکته ای که به نظر من جالب آمد این تصور رایج نسبت به فضای سیاسی آمریکا است که اسرائیل، تعیین کننده نهایی و پشت پرده انتخابات به شمار می رود. این تصور و باور قالبی در این انتخابات ابطال شد، شاید بر این اساس بود که نتانیاهو بارها تلویحاً و تصریحاً نشان داد که از پیروزی اوباما دل خوشی ندارد و رامنی نیز از این موضعگیری خوشحال بود.
2. این تصور که یهودیها می توانند بسیاری از سیاستهای داخلی و به ویژه خارجی آمریکا را تعیین کنند در شرایط عادی و زمانی که خطر جنگ در میان نباشد تا حد زیادی ممکن است درست باشد اما در شرایطی که امکان جنگ وجود دارد اولویتها تغییر می کنند و نتیجه این انتخابات حاکی از این تغییر در اولویتهاست. در یکسال گذشته نتانیاهو مرتب بر طبل جنگ می کوبید و به ترویج خشونت می پرداخت اما آنچه در میان مردم آمریکا و حتی جهان مورد استقبال قرار گرفت جنگ نبود بلکه اولویت دادن به گفت و گو و صلح بود. اوباما نیز این نکته را به خوبی دریافته بود و شاید به همین دلیل بود که به تدریج از اسرائیل و سیاستهای منطقه ای و جهانی آن دور شد و آنچنان نشان نداد که به حمایت یهودیان جنگ طلب نیاز دارد.
۱ نظر:
سلام
سال نو مبارک!
وبلاگتان را از راه وبلاگستان پیدا کردم.
من تازه وبلاگ زدم خوشحال می شوم سر بزنید.
ارسال یک نظر